Patron biblioteki - ks. Józef Sadzik

Od dnia 29 grudnia 2013 roku Gminna Biblioteka Publiczna ma swojego patrona. Jest nim ks. dr Józef Sadzik (1933-1980) –pallotyn, dr filozofii, tłumacz, profesor w Ołtarzewie, duszpasterz we Francji, założyciel i dyrektor paryskiego ośrodka "Editions Du Dialogue" oraz założyciel Centre du Dialogue.

Urodził się 16 lutego 1933 r. w Sułkowicach w domu Stanisława i Anieli z domu Zając – tutaj też ukończył szkołę powszechną. W 1945 r. rozpoczął naukę w gimnazjum w Strzelcach Opolskich, kontynuował ją w Collegium Marianum w Wadowicach. Po maturze rozpoczął studia filozoficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim, z których zrezygnował po paru miesiącach aby wstąpić do nowicjatu pallotynów w Ząbkowicach Śląskich. 22 czerwca 1957 r. w Ołtarzewie przyjął święcenia kapłańskie z rąk kard. Stefana Wyszyńskiego – prymasa Polski. Lata 1952 – 1957 to czas jego studiów filozoficzno-teologicznych w Ołtarzewie.

Józef Sadzik maturę zdał dwukrotnie – w 1950 r. zdał prywatną maturę a w 1957 maturę państwową w Liceum dla Pracujących.
Na lata 1957 – 1962 przypadają jego studia filozoficzne na Uniwersytecie we Fryburgu szwajcarskim i w Monachium. Pracę doktorską z filozofii Martina Heideggera (po francusku) obronił w 1962 r. Było to jedno z pierwszych opracowań tego typu.

Po obronie pracy został przez prowincjała pallotynów skierowany do Francji; początkowo na rok a gdy okazało się, że brakuje tam księży – na stałe. Zamieszkał w Osny pod Paryżem i zajmował się pracami wydawniczymi dla zgromadzenia. W 1966 roku założył pallotyńskie wydawnictwo Editions du Dialogue i został jego dyrektorem. Zainicjował serię ,,Znaki czasu” prezentującą dzieła wybitnych myślicieli i pisarzy religijnych. Do końca jego życia kiedy kierował wydawnictwem ukazało się ok. 150 pozycji (w tym dokumenty Soboru, encykliki i przemówienia papieskie, teksty liturgiczne i modlitewne). Oprócz wydawnictwa założył też Centrum Dialogu (1973 r.) – ośrodek odczytowo-dyskusyjny dla Polaków z kraju i emigracji (odczyty, dyskusje, spotkania autorskie, prelekcje).

Ks. Józef Sadzik przyjaźnił się z wielu wybitnymi twórcami kultury emigracyjnej. Byli wśród nich Józef Czapski, Zygmunt Hertz, Jan Lebenstein, Sławomir Mrożek, Alina Szapocznikow. Był wieloletnim przyjacielem Czesława Miłosza, zainspirował poetę do podjęcia prac nad przekładami Biblii. Współpracował przy ich weryfikacji, był też autorem wstępów do przekładów Księgi Psalmów i Księgi Hioba.

Ks. Józef Sadzik zmarł nagle w Osny 26 sierpnia 1980 po drugim ataku serca. Pochowano go na cmentarzu parafialnym w Sułkowicach, msza pogrzebowa zgromadziła wielu przedstawicieli duchowieństwa i ludzi świeckich.

Do Sułkowic przyjeżdżał – na urlopy, spotkania z rodziną i przyjaciółmi. Swoje wiersze poświęcili mu Czesław Miłosz (Do Józefa Sadzika, 1980, wydrukowany w tomie Hymn o perle, Kraków 1983) i ks. Pasierb (W Paryżu, 1978, wydrukowany w tomie Zdejmowanie pieczęci, Warszawa 1983). Sam pisał niewiele, głównie tłumaczył.

Z testamentu księdza Józefa Sadzika:

"Życie swoje oddaje za Kościół – za tych, którym Bóg daje moc bezkompromisowego działania na rzecz czystości i piękna Oblubienicy. Ale i za wszystkich zbłąkanych, zagubionych, ponieważ sam doświadczyłem zagubienia".